Slecht nieuws: België lijdt aan zware waterstress.

Ik sprak deze zomer met met Dirk Halet over water, droogte én zondvloed. En over waarom we in Vlaanderen onze watervoorziening maar niet onder controle lijken te krijgen.

Dirk Halet werkt bij Vlakwa, het Vlaams Kenniscentrum voor Water. Vlakwa werd in 2010 opgericht door de Vlaamse Overheid en werd in 2016 ingekanteld bij VITO, het Vlaams Instituut voor Technologische Ontwikkelingen. Zij zetten technologisch onderzoek in voor duurzame doelstellingen. Hij heeft dus info op zak voor een grondig gesprek over water. Of eerder, over het ontbreken ervan. En hoe we dat kunnen oplossen.

Ik spreek hem bij Timelab in Gent, niet ver van De Nieuwe Dokken: een nieuwe, slimme woonwijk die in ons gesprek een hoofdrol krijgt.

Als een land meer dan 25 procent water gebruikt ten opzichte van hernieuwbare waterbronnen, lijdt het aan waterstress. Voor België is dat 56 procent.

We hebben het onder andere over waterstress. Dat is een beoordeling van hoeveel water je gebruikt ten opzichte van je hernieuwbare waterbronnen. Die hernieuwbare bronnen zijn de hoeveelheid regen die op je grondgebied valt én het water dat door je grondgebied stroomt, wat bij ons vooral de Schelde en de Maas zijn.

De Verenigde Naties geven aan dat wanneer een land meer dan 25 procent water gebruikt ten opzichte van hernieuwbare waterbronnen, het aan waterstress lijdt. Voor België bleek dat cijfer op 56 procent te liggen, voor Vlaanderen nog hoger. We lijden dus aan zware waterstress. En dat is slecht nieuws.

Maar er bestaan oplossingen. Benieuwd? Luister hier naar het gesprek.